In Zuid-Afrika hebben grootmoeders een belangrijke rol in de samenleving.
Tijdens mijn reis naar Johannesburg in 2009, raakte ik gefascineerd door
de kracht en de rol van deze dames. Door een samenwerking met Stichting
Tshwaranang Nederland ben ik in aanraking gekomen met een aantal groot-
moeders die wegens de sociaal-maatschappelijke omstandigheden in
moeilijke levensomstandigheden verkeren.
Een Belangrijke rol hierin speelt het Aids virus. Aids verwoest in Zuid-
Afrika een hele generatie. Jaarlijks overlijden er honderdduizenden
mensen aan aids, vaak hebben zij jonge kinderen. In veel gevallen nemen
de grootmoeders de achtergebleven kleinkinderen onder hun hoede. In deze
cultuur is dit een dagelijkse realiteit, dat het leven van de ouderen
vormgeeft.
Iedere cultuur in de wereld heeft zijn eigen kenmerken, tradities,
problematiek en gewoonten per generatie. Het foto-verhaal van Elisabeth
geeft binnen het project 'grootmoeders aan zet' aanleiding tot een gesprek
over verschillen en overeenkomsten van een generatie grootmoeders in deze
wereld.
De grootmoeder die ik heb gefotografeerd is Elisabeth, zij staat symbool voor
vele grootmoeders in Zuid-Afrika. Elisabeth is 77 jaar, heeft een tomeloze
energie voor een vrouw van haar leeftijd. Ze heeft 15 kinderen gehad,
waarvan er 11 zijn overleden. Zij draagt nu zorg voor vier kleinkinderen,
een aantal dat continue wisselt omdat zij de zorg niet altijd aankan.
Het project 'Groetmoeders aan zet' is in 2010 gesubsidieerd door NCDO
en geëxposeerd in het Zuid-Afrika Huis in Amsterdam